من نوشت

برنامه درس خوندنم منسجم‌تر شده ولی پرخاشگر و بی‌حوصله شدم.

جدی جدی کم‌حوصله شدم و تحریک پذیر

دوست ندارم کسی سر به سرم بذاره یا حرف اضافی بزنه، دلم فقط آرامش میخواد.

تقریباً درس‌ها رو افتادم روی دور و اگر انسان باشم میتونم خوب ببندمشون.

از صبح ( نه خیلی زود) میرم کتابخونه ساعت ۶ برمیگردم و بعد استراحت میخوابم و دوباره یک مقدار میخونم و میخوابم تا فردا.

البته برنامه هر روزم نیست ولی کلیت کار همینه.

کمی غمگینم و کم‌تحمل‌

نمیدونم دقیقاً چرا همچین حسی دارم. اونقدرم هورمونان قاطی پاتی شدن که حتی دلیل هورمونی هم نمی‌تونم بیارم.

آه راستی، جوش هم زدم توی صورت و کمرم. از اینم ناراحتم

صورتم صاف و خوب بود ولی الان چند تا فاکتور هست:

۱_ به شیر حساسیت نشون دادم؟

من کلا شیر نمیخوردم و این مدت برام عادت شده بود شیر بخورم ممکنه حساسیت به لبنیات باشه

۲_ ممکنه بهم ریختگی هورمونی باشه. با توجه به تزریق پروژسترون اینم از ذهن دور نیست

۳_ اضطراب. با این که خوب پیش میرم ولی کلیت کار استرس‌آوره برام.

اطمینان ندارم به خودم.

در نهایت فعلا یک سوسن بی‌حوصله هستم که فقط دلش میخواد بره بشینه توی فضای سبز.

هوف